Bilişsel-Davranışçı Oyun Terapisi, oyunu bilişsel-davranışçı terapiye entegre etmeyi amaçlar.
Merkez, çalışma arkadaşlarıyla birlikte bilişsel-davranışçı terapinin çeşitli müdahale alanlarında çocuklara oyun yoluyla (Knell, 1993a, 1994, 1997, 1998, 1999; Knell, Moore, 1990; Knell, Ruma, 1996, 2003; Knell, Dasari, 2006) aktarılabileceğini fazlasıyla göstermiş olan, yöntemin kurucusu Susan M. Knell’in (1993) çalışmalarını sürdürmeyi amaçlamaktadır. Özellikle son 20 yılda, birçok vaka çalışması, seçici konuşmazlık (Knell, 1993b), ayrılma anksiyetesi (Knell, 1999), anksiyete bozuklukları (Knell, 1999; Knell ve Dasari, 2006) tanısı konan çocuklarla birlikte cinsel istismara uğramış (Knell ve Ruma, 1996, 2003), uyku sorunları olan (Knell, 2000) ve ebeveynleri boşanan (Knell, 1993a) çocuklarda müdahalenin etkinliğini vurgulamıştır.